поденете

Речник на българския език

1. поденете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

поденете е производна форма на подяна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. поденете — повелително наклонение, мн. ч.

поденете е производна форма на подяна (повелително наклонение, мн. ч.).