подбелил е

Речник на българския език

1. подбелил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подбелил е е производна форма на подбеля (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подбелил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подбелил е е производна форма на подбеля (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).