подбелел

Речник на българския език

1. подбелел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подбелел е производна форма на подбеля (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подбелел — мин. деят. несв. прич. м. р.

подбелел е производна форма на подбеля (мин. деят. несв. прич. м. р.).