подбелвал

Речник на българския език

1. подбелвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подбелвал е производна форма на подбелвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подбелвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подбелвал е производна форма на подбелвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. подбелвал — мин. деят. св. прич. м. р.

подбелвал е производна форма на подбелвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. подбелвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

подбелвал е производна форма на подбелвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).