подбелва

Речник на българския език

1. подбелва — сег. вр., 3 л., ед. ч.

подбелва е производна форма на подбелвам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. подбелва — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

подбелва е производна форма на подбелвам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. подбелва — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

подбелва е производна форма на подбелвам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).