погубило е

Речник на българския език

1. погубило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

погубило е е производна форма на погубя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. погубило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

погубило е е производна форма на погубя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).