погнусявал

Речник на българския език

1. погнусявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

погнусявал е производна форма на погнусявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. погнусявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

погнусявал е производна форма на погнусявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. погнусявал — мин. деят. св. прич. м. р.

погнусявал е производна форма на погнусявам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. погнусявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

погнусявал е производна форма на погнусявам (мин. деят. несв. прич. м. р.).