повоювал

Речник на българския език

1. повоювал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

повоювал е производна форма на повоювам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. повоювал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

повоювал е производна форма на повоювам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. повоювал — мин. деят. св. прич. м. р.

повоювал е производна форма на повоювам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. повоювал — мин. деят. несв. прич. м. р.

повоювал е производна форма на повоювам (мин. деят. несв. прич. м. р.).