повозил
1.
повозил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
повозил
е производна форма
на повозя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
повозил —
мин. деят. св. прич. м. р.
повозил
е производна форма
на повозя (мин. деят. св. прич. м. р.).