поводило си

Речник на българския език

1. поводило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

поводило си е производна форма на поводя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. поводило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

поводило си е производна форма на поводя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).