поводило
1.
поводило —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.
поводило
е производна форма
на поводя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).
2.
поводило —
мин. деят. св. прич. ср. р.
поводило
е производна форма
на поводя (мин. деят. св. прич. ср. р.).