побуява

Речник на българския език

1. побуява — сег. вр., 3 л., ед. ч.

побуява е производна форма на побуявам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. побуява — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

побуява е производна форма на побуявам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. побуява — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

побуява е производна форма на побуявам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).