побутнат

Речник на българския език

1. побутнат — сег. вр., 3 л., мн. ч.

побутнат е производна форма на побутна (сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. побутнат — мин. страд. прич. м. р.

побутнат е производна форма на побутна (мин. страд. прич. м. р.).