побутнал е

Речник на българския език

1. побутнал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побутнал е е производна форма на побутна (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. побутнал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побутнал е е производна форма на побутна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).