побратимило

Речник на българския език

1. побратимило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

побратимило е производна форма на побратимя се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. побратимило — мин. деят. св. прич. ср. р.

побратимило е производна форма на побратимя се (мин. деят. св. прич. ср. р.).