поблъскал

Речник на българския език

1. поблъскал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поблъскал е производна форма на поблъскам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поблъскал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поблъскал е производна форма на поблъскам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поблъскал — мин. деят. св. прич. м. р.

поблъскал е производна форма на поблъскам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поблъскал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поблъскал е производна форма на поблъскам (мин. деят. несв. прич. м. р.).