побледнеело

Речник на българския език

1. побледнеело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

побледнеело е производна форма на побледнея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. побледнеело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

побледнеело е производна форма на побледнея (мин. деят. несв. прич. ср. р.).