побледнеел

Речник на българския език

1. побледнеел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побледнеел е производна форма на побледнея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. побледнеел — мин. деят. несв. прич. м. р.

побледнеел е производна форма на побледнея (мин. деят. несв. прич. м. р.).