побийвал

Речник на българския език

1. побийвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побийвал е производна форма на побийвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. побийвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побийвал е производна форма на побийвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. побийвал — мин. деят. св. прич. м. р.

побийвал е производна форма на побийвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. побийвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

побийвал е производна форма на побийвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).