пломбирал

Речник на българския език

1. пломбирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пломбирал е производна форма на пломбирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пломбирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пломбирал е производна форма на пломбирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. пломбирал — мин. деят. св. прич. м. р.

пломбирал е производна форма на пломбирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. пломбирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

пломбирал е производна форма на пломбирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).