пишкаха

Речник на българския език

1. пишкаха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

пишкаха е производна форма на пишкам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. пишкаха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

пишкаха е производна форма на пишкам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).