пишкали

Речник на българския език

1. пишкали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

пишкали е производна форма на пишкам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. пишкали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

пишкали е производна форма на пишкам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. пишкали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

пишкали е производна форма на пишкам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. пишкали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

пишкали е производна форма на пишкам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).