парафирахте

Речник на българския език

1. парафирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

парафирахте е производна форма на парафирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. парафирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

парафирахте е производна форма на парафирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).