отрони

Речник на българския език

1. отрони — сег. вр., 3 л., ед. ч.

отрони е производна форма на отроня (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. отрони — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

отрони е производна форма на отроня (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. отрони — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

отрони е производна форма на отроня (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).

4. отрони — повелително наклонение, ед. ч.

отрони е производна форма на отроня (повелително наклонение, ед. ч.).