отмета

Речник на българския език

отмета преходен глагол от свършен вид (тип 145tt) редактиране

Значение

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

Лични глаголни форми

Изявително наклонение
Сегашно време
единствено число множествено число
1 лице от-ме-та от-ме-тем
2 лице от-ме-теш от-ме-те-те
3 лице от-ме-те от-ме-тат
Минало свършено време (аорист)
единствено число множествено число
1 лице от-ме-тох от-ме-тох-ме
2 лице от-ме-те от-ме-тох-те
3 лице от-ме-те от-ме-то-ха
Минало несвършено време (имперфект)
единствено число множествено число
1 лице от-ме-тях от-ме-тях-ме
2 лице от-ме-те-ше от-ме-тях-те
3 лице от-ме-те-ше от-ме-тя-ха
Минало неопределено време (перфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице отмел съм отмела съм отмело съм отмели сме
2 лице отмел си отмела си отмело си отмели сте
3 лице отмел е отмела е отмело е отмели са
Минало предварително време (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бях отмел бях отмела бях отмело бяхме отмели
2 лице беше отмел беше отмела беше отмело бяхте отмели
3 лице беше отмел беше отмела беше отмело бяха отмели
Бъдеще време
единствено число множествено число
1 лице ще отмета ще отметем
2 лице ще отметеш ще отметете
3 лице ще отмете ще отметат
Бъдеще предварително време
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице ще съм отмел ще съм отмела ще съм отмело ще сме отмели
2 лице ще си отмел ще си отмела ще си отмело ще сте отмели
3 лице ще е отмел ще е отмела ще е отмело ще са отмели
Бъдеще време в миналото
единствено число множествено число
1 лице щях да отмета щяхме да отметем
2 лице щеше да отметеш щяхте да отметете
3 лице щеше да отмете щяха да отметат
Бъдеще предварително време в миналото
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щях да съм отмел щях да съм отмела щях да съм отмело щяхме да сме отмели
2 лице щеше да си отмел щеше да си отмела щеше да си отмело щяхте да сте отмели
3 лице щеше да е отмел щеше да е отмела щеше да е отмело щяха да са отмели
Преизказно наклонение
Сегашно време в преизказно наклонение
Минало несвършено време в преизказно наклонение (имперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице отметял съм отметяла съм отметяло съм отметели сме
2 лице отметял си отметяла си отметяло си отметели сте
3 лице
Минало свършено време в преизказно наклонение (аорист)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице отмел съм отмела съм отмело съм отмели сме
2 лице отмел си отмела си отмело си отмели сте
3 лице
Минало неопределено време в преизказно наклонение (перфект)
Минало предварително време в преизказно наклонение (плусквамперфект)
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бил съм отмел била съм отмела било съм отмело били сме отмели
2 лице бил си отмел била си отмела било си отмело били сте отмели
3 лице
Бъдеще време в преизказно наклонение
Бъдеще време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да отмета щяла съм да отмета щяло съм да отмета щели сме да отметем
2 лице щял си да отметеш щяла си да отметеш щяло си да отметеш щели сте да отметете
3 лице
Бъдеще предварително време в преизказно наклонение
Бъдеще предварително време в миналото в преизказно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице щял съм да съм отмел щяла съм да съм отмела щяло съм да съм отмело щели сме да сме отмели
2 лице щял си да си отмел щяла си да си отмела щяло си да си отмело щели сте да сте отмели
3 лице
Условно наклонение
единствено число множествено число
мъжки род женски род среден род
1 лице бих отмел бих отмела бих отмело бихме отмели
2 лице би отмел би отмела би отмело бихте отмели
3 лице би отмел би отмела би отмело биха отмели
Повелително наклонение
единствено число множествено число
от-ме-ти от-ме-те-те

Причастия (отглаголни прилагателни)

Минало страдателно причастие
единствено число мъжки род от-ме-тен
непълен член от-ме-те-ния
пълен член от-ме-те-ни-ят
женски род от-ме-те-на
членувано от-ме-те-на-та
среден род от-ме-те-но
членувано от-ме-те-но-то
множествено число от-ме-те-ни
членувано от-ме-те-ни-те
Минало свършено деятелно причастие
единствено число мъжки род от-мел
непълен член от-ме-лия
пълен член от-ме-ли-ят
женски род от-ме-ла
членувано от-ме-ла-та
среден род от-ме-ло
членувано от-ме-ло-то
множествено число от-ме-ли
членувано от-ме-ли-те
Минало несвършено деятелно причастие
единствено число мъжки род от-ме-тял
женски род от-ме-тя-ла
среден род от-ме-тя-ло
множествено число от-ме-те-ли