отболи

Речник на българския език

1. отболи — сег. вр., 3 л., ед. ч.

отболи е производна форма на отболя (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. отболи — повелително наклонение, ед. ч.

отболи е производна форма на отболя (повелително наклонение, ед. ч.).

3. отболи — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

отболи е производна форма на отбода (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

4. отболи — мин. деят. св. прич. мн. ч.

отболи е производна форма на отбода (мин. деят. св. прич. мн. ч.).