отблокирал

Речник на българския език

1. отблокирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

отблокирал е производна форма на отблокирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. отблокирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

отблокирал е производна форма на отблокирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. отблокирал — мин. деят. св. прич. м. р.

отблокирал е производна форма на отблокирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. отблокирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

отблокирал е производна форма на отблокирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).