отбегнел е

Речник на българския език

1. отбегнел е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

отбегнел е е производна форма на отбегна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. отбегнел е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

отбегнел е е производна форма на отбягна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).