осчетоводяло

Речник на българския език

1. осчетоводяло — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

осчетоводяло е производна форма на осчетоводя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. осчетоводяло — мин. деят. несв. прич. ср. р.

осчетоводяло е производна форма на осчетоводя (мин. деят. несв. прич. ср. р.).