осчетоводило

Речник на българския език

1. осчетоводило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

осчетоводило е производна форма на осчетоводя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. осчетоводило — мин. деят. св. прич. ср. р.

осчетоводило е производна форма на осчетоводя (мин. деят. св. прич. ср. р.).