остроумничил си

Речник на българския език

1. остроумничил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

остроумничил си е производна форма на остроумнича (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. остроумничил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

остроумничил си е производна форма на остроумнича (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).