остроумничило си

Речник на българския език

1. остроумничило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

остроумничило си е производна форма на остроумнича (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. остроумничило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

остроумничило си е производна форма на остроумнича (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).