остроумничило е

Речник на българския език

1. остроумничило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

остроумничило е е производна форма на остроумнича (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. остроумничило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

остроумничило е е производна форма на остроумнича (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).