остроумничел

Речник на българския език

1. остроумничел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

остроумничел е производна форма на остроумнича (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. остроумничел — мин. деят. несв. прич. м. р.

остроумничел е производна форма на остроумнича (мин. деят. несв. прич. м. р.).