остойностели

Речник на българския език

1. остойностели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

остойностели е производна форма на остойностя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. остойностели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

остойностели е производна форма на остойностя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).