ослонило е

Речник на българския език

1. ослонило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

ослонило е е производна форма на ослоня (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. ослонило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

ослонило е е производна форма на ослоня (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).