осиротялото

Речник на българския език

1. осиротялото — мин. деят. св. прич. ср. р. членувано

осиротялото е производна форма на осиротея (мин. деят. св. прич. ср. р. членувано).

2. осиротялото — мин. деят. св. прич. ср. р. членувано

осиротялото е производна форма на осиротя (мин. деят. св. прич. ср. р. членувано).