осиротяла

Речник на българския език

1. осиротяла — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

осиротяла е производна форма на осиротея (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. осиротяла — мин. деят. св. прич. ж. р.

осиротяла е производна форма на осиротея (мин. деят. св. прич. ж. р.).

3. осиротяла — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

осиротяла е производна форма на осиротя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

4. осиротяла — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

осиротяла е производна форма на осиротя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

5. осиротяла — мин. деят. св. прич. ж. р.

осиротяла е производна форма на осиротя (мин. деят. св. прич. ж. р.).

6. осиротяла — мин. деят. несв. прич. ж. р.

осиротяла е производна форма на осиротя (мин. деят. несв. прич. ж. р.).