орбитирахме

Речник на българския език

1. орбитирахме — мин. св. вр., 1 л., мн. ч.

орбитирахме е производна форма на орбитирам (мин. св. вр., 1 л., мн. ч.).

2. орбитирахме — мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.

орбитирахме е производна форма на орбитирам (мин. несв. вр., 1 л., мн. ч.).