орбитирал съм

Речник на българския език

1. орбитирал съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

орбитирал съм е производна форма на орбитирам (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. орбитирал съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

орбитирал съм е производна форма на орбитирам (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

3. орбитирал съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

орбитирал съм е производна форма на орбитирам (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).