орбитирал е

Речник на българския език

1. орбитирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

орбитирал е е производна форма на орбитирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. орбитирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

орбитирал е е производна форма на орбитирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. орбитирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

орбитирал е е производна форма на орбитирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).