орбитирало е

Речник на българския език

1. орбитирало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

орбитирало е е производна форма на орбитирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. орбитирало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

орбитирало е е производна форма на орбитирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. орбитирало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

орбитирало е е производна форма на орбитирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).