опростачило е

Речник на българския език

1. опростачило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

опростачило е е производна форма на опростача (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. опростачило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

опростачило е е производна форма на опростача (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).