омилостивяла

Речник на българския език

1. омилостивяла — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

омилостивяла е производна форма на омилостивя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. омилостивяла — мин. деят. несв. прич. ж. р.

омилостивяла е производна форма на омилостивя (мин. деят. несв. прич. ж. р.).