омаломощил е

Речник на българския език

1. омаломощил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

омаломощил е е производна форма на омаломощя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. омаломощил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

омаломощил е е производна форма на омаломощя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).