олекотил е

Речник на българския език

1. олекотил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

олекотил е е производна форма на олекотя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. олекотил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

олекотил е е производна форма на олекотя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).