олекотил
1.
олекотил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
олекотил
е производна форма
на олекотя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
олекотил —
мин. деят. св. прич. м. р.
олекотил
е производна форма
на олекотя (мин. деят. св. прич. м. р.).