оковете

Речник на българския език

1. оковете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

оковете е производна форма на окова (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. оковете — повелително наклонение, мн. ч.

оковете е производна форма на окова (повелително наклонение, мн. ч.).