оклеймил е

Речник на българския език

1. оклеймил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

оклеймил е е производна форма на оклеймя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. оклеймил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

оклеймил е е производна форма на оклеймя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).