оклеймил
1.
оклеймил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
оклеймил
е производна форма
на оклеймя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
оклеймил —
мин. деят. св. прич. м. р.
оклеймил
е производна форма
на оклеймя (мин. деят. св. прич. м. р.).